27/11/22

παει ο Νοέμβρης
μας αποχαιρετά
βημα βημα
Ειναι γεμΑτη η ψυχη φως…
πληρης λαμπρή ευεργετικη
συννεφια…
το φόρτωσαν οι ανθρωποι
ποσο μα ποσο
αδιαπραγμάτευτο…
μα πολυ
η κυρια με το καροτσακι
που δε μιλουσε πολυ καλα
κι ηρθε μεσα μετα να μου πει
οπως μπορουσε
με τα ματια πιο πολυ
με τα ματια
οτι γεμισε η καρδια της!
κι οτι φευγει χαρουμενη.
φρασεις
την ωρα που φωναξα
«ναν ολα αναστημένα»
γεμισα δακρυα
και τ αφησα να τρεξουνε
εβλεπα ματια γεματα αγΑπη
κοριτσια αγορια
μεγαλους μικρους
ζευγαρια
κατι γίνεται…
το νιωθω
και δεν ξερω να το εκφρασω
ανθρωπινη κλιμακα
ναι ισως
η επανασταση της τρυφερότητας
μπορει.
φλόγα.
μ αυτη την φορτωμενη ευλογια
αφησα να φτασει το ξημερωμα!
ευγνωμοσύνη
για τους συναδέλφους
για οσους φτανουν στην πορτα μας!
μια βαθεια ελπιδα
που βρηκε χωμα να φτουρησει!