[το πνεύμα της Γης]
Ο Σταμάτης Κραουνάκης μελοποιεί Λόρκα στο Θέατρο Τέχνης
Για να βρούμε το Ντουέντε δεν υπάρχει τίποτε να μας βοηθήσει. Ούτε χάρτης ούτε «σωστοί τρόποι». Το μόνο που ξέρουμε είναι πως καίει το αίμα σαν κοπανιστό γυαλί, πως εξαντλεί, πως σβήνει τη γλυκιά γεωμετρία που μάθαμε, πως κλωτσάει όλα τα στυλ.
Ο ερχομός του προϋποθέτει πάντοτε μια ριζική αλλαγή όλων των μορφών που στηρίζονται σε παλιές βάσεις. Φέρνει μαζί του ένα συναίσθημα φρεσκάδας εντελώς πρωτόγνωρο. Είναι μια δύναμη κι όχι μια λειτουργία, μια πάλη κι όχι μια αφηρημένη έννοια.
Το εμβληματικό κείμενο του Λόρκα ανεβαίνει με τα φτερά μιας μουσικής λειτουργίας, παντρεμένο με δέκα μελοποιημένα ποιήματά του από το libro de poemas.
Μια μουσική τελετουργία για την Τέχνη, τον Θεό, τον Έρωτα και τον Θάνατο. Για το κρυμμένο πνεύμα μιας πληγωμένης πατρίδας.
Για τη μαγική αυτή δύναμη, το πνεύμα της γης, που μοιράζει τα αγκάθια της φωτιάς του σε όποιον τα γυρέψει.
Μετάφραση κεμένου: Ολυμπία Καράγιωργα
Μετάφραση ποιημάτων: Ανδρέας Αγγελάκης
Σύνθεση τραγουδιών – διδασκαλία παράστασης- Ερμηνεία: Σταμάτης Κραουνακης
Βοηθός: Χρήστος Γεροντίδης
Μουσική επεξεργασία: Σταμάτης Κραουνάκης, Βασίλης Ντρουμπογιάννης, Βάιος Πράπας , Γιώργος Ταμιωλάκης
Σκηνογραφική επιμέλεια: Χριστίνα Κάλμπαρη
Σχεδιασμός Φωτισμών: Στέλλα Κάλτσου
Κοστούμια: Θοδωρής Καραγκούνης, L’A Pro atelier
Συνομιλούν και ερμηνεύουν τα τραγούδια:
Χρήστος Γεροντίδης
Κώστας Μπουγιώτης
Και οι μουσικοί:
Πιάνο: Βασίλης Ντρουμπογιάννης
Τσέλλο: Γιώργος Ταμιωλάκης
Κριτικές
Το duende είχε την καλή έμπνευση να ανεβάσει στο “Θέατρο Τέχνης” της οδού Φρυνίχου ο Σταμάτης Κραουνάκης, μελοποιημένο από τον ίδιο, στη σπουδαία μετάφραση της Ολυμπίας Καράγιωργα. Με εκλεκτή σύνθεση τραγουδιών, δυνατή διδασκαλία, δυναμικές ερμηνείες των Χρήστου Γεροντίδη, Κώστα Μπουγιώτη. Σε μουσική επεξεργασία Κραουνάκη, με τους Βασίλη Ντουμπρόγιαννη, Βάιο Πράπα, Γιώργο Ταμιωλάκη. Τονίζοντας εμφαντικά με τη μουσική και με τον λόγο τη στενή συγγένεια ανάμεσα στον ισπανικό και τον ελληνικό πολιτισμό, κάτι που ο ίδιος ο Λόρκα δεν είχε σταματήσει ποτέ να στηρίζει, όχι μόνο ως καλλιτεχνική στάση αλλά και ως άποψη ζωής.
Την παράσταση θα χαρακτήριζα με μία φράση που τα λέει όλα: “Προσδιόνυση και με τη βούλα”, του Σταμάτη Κραουνάκη. Πηγαίνει πέρα από τα όρια ενός απλού μουσικού, δραματικού και εικαστικού συμβάντος συνθέτοντας τα μέρη σε όλο, με την ωραία σκηνογραφία της Χριστίνας Κάλμπαρη, τα καλαίσθητα κοστούμια του Θοδωρή Καραγκούνη, τις αισθαντικές μουσικές
Λεανδρος Πολενακης Αυγη
Πώς θα μπορούσε να μιλήσει κανείς με λόγια που δεν αρμόζουν στην περίσταση, για τη στιγμή εκείνη που ο Λόρκα συναντά τον Κραουνάκη σε μια νοηματική πανδαισία, όπου δεν ξεχωρίζουν οι εποχές, μήτε οι καλλιτέχνες, μα απλά, δανειζόμενος ο ένας τη φωνή και τα λόγια , ενώ ό άλλος την ποίηση και το κείμενο, μας πότισαν, μας μέθυσαν και με ένα φιλικά ισχυρό χτύπημα στην πλάτη, μας έστειλαν πίσω στο σπίτι μας … να διερωτηθούμε… για την έκβαση των σημασιών, της ζωής μας, της ποίησης και του Κόσμου του ίδιου.
Βασιλης Κοκκωνης #freesunday
Ναι! Η μουσική του Κραουνάκη, αποκαλύπτει όλη τη δύναμη και τη μανία που ήθελε να καταθέσει γράφοντας τις σελίδες του για το Ντουέντε, ο ποιητής, ο Ισπανός ποιητής, που ίσως επειδή η χώρα του βρέχεται από τη θάλασσα της Μεσογείου και καίγεται από τον ήλιο, περίπου όπως και η δική μας χώρα, είναι παράξενα τόσο δικός μας.
Παναγιωτης Μεντης
Ηταν ανάταση ψυχής.
Εφη Αγραφιωτη
αν προσπαθούσα να μεταφράσω την επίτηδες αμετάφραστη λέξη ” Duende” του Λόρκα, η πιο κοντινή που μου ρχεται στο μυαλό είναι η λέξη “άστρο” με τη μεταφορική σημασία της.
Η ομώνυμη παρασταση έχει duende λοιπόν και μάλιστα φωτεινό. Ο Stamatis Kraounakis και οι συντελεστές της (Χρήστος Γεροντίδης και Κώστας Μπουγιώτης στις ερμηνείες των τραγουδιών) στο Θέατρο Τέχνης, θα σας περιμένουν και μετά το Πάσχα στον…έναστρο ουρανό που σηκώνουνε Τριτες και Τετάρτες στην οδό Φρυνίχου υπό το αιώνιο βλεμμα του Καρόλου Κουν, να δώσετε την δική σας εξηγηση αλλά κυρίως να κατάλάβετε το βαθύτερο μήνυμα της τέχνης και της ζωής.
Χριστος Παπαδοπουλος ποιητης
Μ΄ένα σπουδαίο κείμενο, πορτοκάλια και πολλά κεριά, ατμόσφαιρα λειτουργίας και προσευχής, χωρίς να καταφύγει στην ευκολία της καστανιέτας, ακριβώς για να καταδείξει την παγκοσμιότητα του Λόρκα. Με τα ταλαντούχα “παιδιά” του, τον Χρήστο Γεροντίδη (που συμμετείχε στη σκηνοθεσία) και τον Κώστα Μπουγιώτη να ερμηνεύουν υπέροχα τραγούδια που έγραψε ο Σταμάτης πολλά χρόνια πριν και που ελπίζω σύντομα να τα ηχογραφήσει. Μ’ ένα πιάνο (Βασίλης Ντρουμπογιάννης) κι ένα τσέλο( Γώργος Ταμιωλάκης
Ευγενια Λουπακη
Τα διαχρονικά κείμενα του Φεντερίκο Γκαρθια Λόρκα δεμένα με την υπεροχη μουσική του Σταματη Κραουνακη και εκτελεσμένα απο τις άψογα δουλεμένες φωνες των Χρήστου Γεροντίδη και Κώστα Μπουγιώτη συνέθεσαν
ενα άρτιο οπτικοακουστικό θέαμα που σου αφήνει την αίσθηση της πραγματικής ψυχαγωγίας και όχι της ευτελούς διασκέδασης. Όταν φεύγεις από την παράσταση αισθάνεσαι λίγο καλύτερος άνθρωπος και αυτό πρέπει να είναι το ζητούμενο στο θέαμα με η χωρίς “duende”
Τινα Τσακιρη theatro.gr
Μια φλογερή και συνάμα ευαίσθητη συνομιλία του Σταμάτη Κραουνάκη με το εμβληματικό και καυστικά επίκαιρο κείμενο του Federico García Lorca “Duente” για τον Έρωτα, τον Θεό , την Τέχνη ,τον Θάνατο και το πληγωμένο πνεύμα της Πατρίδας .
Ένας Duente δημιουργός κι ο ίδιος .
Εύγε σε όλη την ταλαντούχα ομάδα !
Θα συνεχιστεί και μετά το Πάσχα .
Βικυ Αδαμιδου
Duende, στο Τέχνης στην Φρυνίχου.
Μια λέξη ισπανική που δεν μεταφράζεται σε καμιά άλλη γλώσσα. Η εσωτερική φλόγα, το πάθος, η παραφορά, η έκσταση. Κατάσταση που όταν υπάρξει, απελευθερωνόμαστε υπερβαίνουμε τα όρια, τα επιβεβλημένα και επιμελή σύνορα του εαυτού μας, και άφοβοι ερχόμαστε σε επαφή αληθινή με το Όλον. Την Γη. Τον Ουρανό. Το Φως. Το Σκοτάδι. Τον Έρωτα. Κι όταν γίνει αυτό ο Χορός, το Τραγούδι, η Ποίηση είναι αληθινή Δημιουργία. Που συγκλονίζει. Καθηλώνει. Καθαγιάζει και Αμαρτάνει.
Ένα υπέροχο κείμενο του Λόρκα, «μυστικό», γι’ αυτήν την αμετάφραστη, μεταφυσική λέξη που με γέμισε, με ταξίδεψε, με έμαθε . Δια ψυχής, φωνής και μουσικής του Σταμάτη Κραουνάκη. Του μόνου εν Ελλάδι Καλλιτέχνη που μπορεί να μας την κοινωνήσει τόσο απλά, τόσο ανυπόκριτα και τόσο εκφραστικά. Γιατί ο ίδιος σαν Δημιουργός έχει Duende. Ξέρει καλά. Βιωματικά και βιωμένα.Με την πολύτιμη συνύπαρξη επί σκηνής δύο εξαιρετικά ταλαντούχων αγοριών της Σπείρας του Χρήστου Γεροντίδη και Κώστα Μπουγιώτη και δύο υπέροχων μουσικών στο πιάνο και το βιολοντσέλο, στα μαγικά τραγούδια του Σταμάτη σε ποίηση του Λόρκα!
Μην το χάσετε, αλήθεια δεν είναι μόνο για την Τέχνη. Είναι για το πώς αξίζει να ζούμε την Ζωή μας. Με Duende…..
Μαρκος Δαμασιωτης
Απόψε πήγα και το είδα. Ωριμος αλλά με διαρκώς ανανεωμένη νεανική έμπνευση ο Κραουνάκης τολμά να προχωρεί σε δρόμους απαγορευτικούς για άλλους. Κάθε φορά και πιο συγκλονιστικός. Για μένα ένα ακόμα συγκινητικό στοιχείο της παράστασης ήταν η μετάφραση των ποιημάτων του Λόρκα απο τον πρόωρα χαμένο ποιητή Ανδρέα Αγγελάκη. Να πάτε να το δείτε όσοι δεν πήγατε ακόμα. Kαι στο τέλος της παράστασης θα φωνάξετε με πάθος: Σταμάτη Κραουνάκη γεννήθηκες με Duende.
Λασκαρινα Γερασιμου δημοσιογραφος
Μέσα σε αυτή τη συνθήκη του ντουέντε, ο Κραουνάκης έστησε μια Τελετουργία με τελεστές δυο ψαλμωδούς και Ιερουργό τον ίδιο, επιτελώντας μουσικά την πιο ουσιαστική δοξολογία για τον Θάνατοπου είναι τελικά η ύστατη ελπίδα για Αλλαγή και παλιγγενεσία.
Βγαίνοντας ο συνθέτης στη σκηνή, άρχιζε να ερμηνεύει το κείμενο με παραθετική ψυχραιμία και διδακτική προσήνεια, αλλά αυτό ήταν μόνο ένας πρωτογενής δόλος. Ως Ιερουργός της Λιτανείας θα εκραγείαργότερα σε μια δηλητηριώδη ειρωνεία larger-than-life θεατρίνου και σε αυτόν τον σπαρακτικό αναστεναγμό που δεν χωράει τον κόσμο του. Τα χέρια του, όμως, που ανοίγονταν διάπλατα για να ξορκίσουν μακριά κάθε εισβολή, «ζωγράφιζαν» ταυτόχρονα έναν ορίζοντα του ανθρώπινου Πάθους, που ήθελε να μας χωρέσει όλους.
Οι δύο ψαλμωδοί της Λειτουργίας με τα μαύρα black-tie πουκάμισα και τις φούστες-άμφια σαν ανδρικά κιμονό, έδωσαν ανθρώπινη ύληστη μουσική, ο καθένας με τη δική του εκφραστικότητα. Πιο εσωτερικός και εικαστικά πλαστικότερος ο Χ. Γεροντίδης, τεχνικά ανυπέρβλητος και τραγουδιστικά παντοδύναμος ο Κ. Μπουγιώτης συμπλήρωναν ο ένας τον άλλο ως αντίστροφα είδωλα μιας κοινής δύναμης.
Τα κοστούμια του νεοφώτιστου στο θέατρο Θ. Καραγκούνη είχαν υψηλό στυλ και ιδιοτυπία μες στην αισθητική αρτιότητα και την ιερατική συμβολικότητά τους.
Το σκηνικό περιβάλλον της Χ. Κάλμπαρη με την ιερή Τράπεζα, τα κεριά, τα πορτοκάλια και τις γυάλες με το «αίμα» έδωσε μια χοϊκή μεσογειακότητα στην παράσταση. Και οι τόσο εύστοχοι φωτισμοί της Σ. Κάλτσου επέτειναν εναλλάξ το κλίμα της κατάνυξης και της έκστασης.
Οι δύο μουσικοί (ο Β. Ντρουμπογιάννης στο πιάνο και ο Γ. Ταμιωλάκης στο τσέλο) συμβίωναν παραστασιακά με τους περφόρμερ, αντιδρώντας με ευαισθησία και προσήλωση στο σκηνικό Πάθος.
Η έξοχη μουσική του Κραουνάκη που έντυσε τα ποιήματα του Λόρκα, άλλοτε ανέδιδε τη μεσογειακή δύναμη ενός φλαμένκο ή ενός αμανέ, κι άλλοτε μας πλημμύριζε με μια θρηνητική συντριβή και τη μυστηριακή μελαγχολία του Θανάτου. Άλλοτε γινόταν θούριο εμβατήριο κι άλλοτε πένθιμη Ακολουθία, χωρίς να προσπαθεί να αναμετρηθεί με κανένα άλλο μουσικό έργο για τον Λόρκα.
Γιωργος Σαμπατακακης #athensvoice
Το ”Duende” του Lorca είναι ήδη ένα έργο αναφοράς στη μακρά σταδιοδρομία του Σταμάτη Κραουνάκη!
Πιστεύω πως το – κατά Κραουνάκη – ”Duende” είναι από τις παραστάσεις εκείνες που ανοίγουν μια καινούργια σελίδα στο βιβλίο των λογαριασμών του Lorca με τη χώρα μας. Ένας Lorca, όπως τον δίδαξαν ο Χατζιδάκις και ο Τσιτσάνης – ο τελευταίος ερήμην του μάλλον μέσα από την πίκρα των ηρώων του και το ανθρώπινο ανικανοποίητο, το όνειρο που εδεχομένως ποτέ δεν θα γίνει πραγματικότητα. Έπειτα είναι και τα τραγούδια! Συνθέσεις του Κραουνάκη με την αύρα του κλασικού.
Αντωνης Μποσκοιτης ασματα και μιασματα
Τρίτη μέρα στη σειρά που σκέψεις και φρασεις με ακολουθούν…
Αυτό τα λέει όλα. Μια δουλεια μαγική!
να πάτε να το δείτε οι φίλοι που έχετε την τύχη να μένετε Αθήνα! Για τους καλλιτέχνες δε: επιβαλλεται!
#duende #lorca #theatrotexnis #kraounakis
Μαρια Κωστρακη υψιφωνος
Θα αναπαυθούμε θείε Σταμ/ μετά τη συναρπαστική του ερμηνεία στο Ντουεντε, φαγητό-ποτα και συζητήσεις κι έπειτα βόλτα κάτω από την Ακροπολη/ εξοντωμενος από τον συνδυασμό Σφιγγας και Ντουεντε, μα γεμάτος πάθος και… Ντουεντε/ μια στάση στο παγκάκι (μεγαλώνουμε!), μια αγκαλιά και… Θα αναπαυθουμε θείε Σταμ 🌹φωτό Αλέξανδρος Ρήγας/ ΤΡΕΞΤΕ ΣΤΟ ΝΤΟΥΕΝΤΕ-θα νιώσετε τη μέθεξη που έχετε ανάγκη/ σπουδαίο κείμενο, εξαιρετικά ερμηνευμένο-με ψυχή / κάθε Τρίτη-Τετάρτη στο Τέχνης της Φρυνίχου-θα τα γράψω όλα άμεσα
Μπουζιωτης Βασιλης
Πολλοί θα χρησιμοποιήσουν για την περιγραφή της εμπειρίας της παράστασης λέξεις με κάποιο ειδικό “σκοτεινό” βάρος: μυσταγωγία, μέθεξη, ιεροτελεστία. Και ίσως έχουν ένα δίκιο, γιατί πως αλλιώς να περιγράψεις αυτήν την μυστικιστική σχεδόν ατμόσφαιρα της σκηνής της Φρυνίχου.. Στην ουσία της όμως είναι Φως. Φως και αίμα που βράζει.
Ένα μοναστηριακό τραπέζι, αναμμένα κεριά στις γωνίες. πορτοκάλια και κανέλες, νερό που θα ματώσει, (όλα θα “ματώσουν” κάποια στιγμή), πιάνο – Βασίλης Ντρουμπογιάννης και βιολοντσέλο -Γιώργος Ταμιωλάκης .Στη μέση του τραπεζιού ο δάσκαλός, ο ηγούμενος, ο σοφός, πιο κει οι μαθητές, οι δόκιμοι, οι “αδαείς”. Σταμάτης Κραουνάκης, Κώστας Μπουγίωτης, Χρήστος Γεροντίδης. Πίνακας αναγεννησιακός; καθολικό αβαείο; βυζαντινό ξωκλήσι; αρχαιοελληνικό συμπόσιο; Όλα! Ένας διάλογος μεταξύ τους,, ερωτήσεις, απαντήσεις, διαπιστώσεις και τοποθ’ετησεςι. Μια εσωτερική καταβύθιση.
Κωστας Ζησης all4fun
Σημασία δεν έχει πού βρίσκεται το ντουέντε, αλλά να θυμηθούμε την ύπαρξή του. Γιατί ντουέντε σημαίνει, εκτός των άλλων την τέχνη που σχετίζεται με την αληθινή ζωή ενός λαού.
Είναι μια προσωπική συνάντηση του Κραουνάκη με τον εαυτό του και την τέχνη του σε στιγμή γενικής κρίσης. Ο ίδιος ο συνθέτης καταθέτει κάπου πριν από τριάντα χρόνια την πρώτη του μουσική συνομιλία με τον Λόρκα και τώρα, πάνω στο μεταφραστικό αραβούργημα της Ολυμπίας Καράγιωργα (στο κείμενο) και του Ανδρέα Αγγελάκη (στα ποιήματα), δίνει τη δική του αναφορά στο Λόρκα αλλά και τον Χατζιδάκι του «Ματωμένου Γάμου». Τέτοιες παραστάσεις είναι ταυτόχρονα ανοιχτές και κλειστές. Αφορούν τους πολλούς, αλλά στο κέντρο βρίσκεται ο ποιητής που φλέγεται. Μια τελετή μνήμης και θυσίας.
Ο Γρηγορης Ιωαννιδης στη Συντακτων
“Υπάρχει εδώ κάτι το αληθινά σκοτεινό, κάτι αληθινά ακατάληπτο. Και πού αυτό; Εν μέσω μιας μισο-διαλυμένης πολιτείας, κραυγών και ιαχών. Ο Λόρκα θυμίζει αντί να μιλάει. Και ο Κραουνάκης ακολουθώντας τον στη σκηνή ερμηνεύει κι όπως πάντα φλέγεται.”
Γρηγορης Ιωαννιδης efsyn
Το απαραμιλλο ντουεντε του Σταματη Κραουνακη
Και αυτή είναι και η άποψη του Σταμάτη Κραουνάκη, που πειραματίζεται τολμηρά και πετυχαίνει νέες καλλιτεχνικές μορφές σχηματοποιώντας την υπαρξιακή του αγωνία σε αισθητική απόλαυση. Ο Κραουνάκης δεν κάθεται φορώντας χιτώνες, ούτε δέχεται έτοιμα αισθητικά καλούπια ανάμεσα στις δάφνες του. Ούτε χάρτες ακολουθεί, ούτε τους «σωστούς τρόπους». Γιατί η τέχνη παραμένει ανυπεράσπιστη μπροστά στα μεγάλα προβλήματα των ημερών μας και μπορεί να ξεπεταχτεί μόνο με αυτό το συγκεκριμένο είδος ενέργειας, που ο συνθέτης κρατά σαν άσβεστη φλόγα. «Το αίμα από τις φλέβες σου στο στόμα μου» λένε οι στίχοι, και ο Σταμάτης Κραουνάκης δεν έχει απλώς ντουέντε: ο Σταμάτης είναι το ντουέντε.
Νικος Ξενιος #bookpress
Υπέροχος Federico Garcia Lorca/μοναδικό DUENDE ❣️ Stamatis Kraounakis σπουδαίε φίλε μου ευχαριστώ για την εκλεκτή συγκίνηση και την “κίνηση” των αισθήσεων… Kostas Bouyotis & Gerontidis Christos είστε καταπληκτικοί ❤️🌹
Πανος Αμαραντιδης
Να ‘χεις “βουτήξει” στο duende του Κραουνάκη (θέατρο Τέχνης κάθε Τρίτη και Τετάρτη…μην τυχόν και δεν το δείτε)
Να σ’ έχει συνεπάρει ο Σταμάτης, ο Χρήστος (Γεροντίδης), ο Κώστας (Μπουγιώτης) σε κάτι που δεν περιγράφεται… και να μην σε πολυνοιάζει που βρίσκεις τ’ αμάξι σπασμένο…γιατί το duende έχει “ενώσει” μάτια υγρά, και λόγια που δεν έχουν ανάγκη να ειπωθούν.
Και να ξημερώνει κι αυτού του χαζοβαλεντίνου, που αξιώνεται αναφοράς, μόνο και μόνο γιατί τον έχει (κι αυτόν) αγγίξει το θείο duende του Σταμάτη και της Λίνας … που καθόταν παραδίπλα.
Μαρία Τομαρά
Duende…στο θέατρο τέχνης, από τον Stamatis Kraounakis και την ομάδα του
Πήγαμε να δούμε μία παράσταση και τελικά πήραμε μέρος σε μια τελετή μύησης.
Τρομερά δυνατό κείμενο, δοσμένο με τον τρόπο που πρέπει, για να μη χάσει τίποτα από το μεγαλείο του.
Υπέροχες μουσικές και ερμηνείες.
Παράσταση που δεν ξεχνιέται!
Γιαννης Τσιβιλης
Μια παράσταση- ωδή στην Τέχνη και στην ψυχή της… Σαν τσιγγάνικο τραγουδιστάρι, σαν μοιρολόι της… χαράς. Ο Κράου έκανε πάλι το θαύμα του. Duende. Από χτες το βράδυ και κάθε Τρίτη και Τετάρτη στο Θέατρο Τέχνης. Ο Κραουνάκης συνομιλεί, διαβάζει, εμπνέεται, μελοποιεί Λόρκα. Χτίζει, λέξη τη λέξη, νότα τη νότα, μια γέφυρα που ξεκινάει από τις πεδιάδες και τα οροπέδια της Ανδαλουσίας και φτάνει μέχρι την Ελλάδα. Και πιο πέρα… Λιτός μα τόσο πληθωρικός ταυτόχρονα, έχοντας δίπλα του δυο από τα παιδιά του, τον Γεροντίδη και τον Μπουγιώτη, και δυο μουσικούς, κατάφερε για μια ακόμα φορά να φτιάξει μια παράσταση –ποίημα. Μια παράσταση που βγαίνοντας από το θέατρο αισθάνεσαι ότι έχει πάει το μυαλό σου λίγο παρακάτω…
Τεράστιος!
Δημητρης Παπαθανασιου
Ειδα το Ντουντε στο θεατρο Τέχνης με τον Κραουνάκη. Εφυγα μυρίζοντας κανέλα, πορτοκαλί, λιβάνι, μύρο και Ανάσταση. Κυριολεκτω. Ανάστα ο Θεός και για νηστευσαντες και για μη νηστευσαντες. Το Ντουεντε εχει για ολους αρκει να νιώσεις τη δόνηση…. Γεροντιδης και Μπουγιωτης μυστικοί αρχάγγελοι του μηνύματος… Σεμινάριο για καθε εναν που ασχολείται με την τεχνη… Καλο σας βραδυ…
Ζαχαριας Καρουνης
Μέρα Ποιήσεως κοινώνησα τον μεγάλο δολοφονημένο Λόρκα, δια χειρός αει- μουσικού Κραουνάκη στο ιερό Θέατρο Τέχνης. Μια μυσταγωγία. Η περίφημη διάλεξη του ισπανού ποιητή για το Ντουέντε μεταμορφώνεται σε ιερό Μανιφέστο της Μεσογείου και των λαών της για τον θάνατο, τον έρωτα, την ζωή από τον μεγάλο έλληνα συνθέτη σε σύμπραξη με δύο μεγάλους μύστες: τον κύριο Γεροντίδη και τον κύριο Μπουγιώτη
Δημήτρης Μανιάτης
Σε απλά ελληνικά: είναι σούπερ! Stamatis Kraounakis Gerontidis Christos. Αξεπέραστη η μετάφραση της Ολυμπίας Καράγιωργα. Μείξη διαυγούς γλώσσας με ενσυνείδητο πάθος
Ευα Καραιτιδη ΕΣΤΙΑ
Βαθιά πολιτική ήταν και η επιλογή του Σταμάτη Κραουνάκη να ανεβάσει με θεατρικό πρόσχημα το “Ντουέντε” ως αφήγημα διανθισμένο με τα τραγούδια που έφτιαξε ο ίδιος μελοποιώντας ποιήματα του Λόρκα.
Όλα απέριττα και ουσιαστικά στη σοφή διάσταση της εξυπηρέτησης του κειμένου. Κι αυτό ειπωμένο χωρίς θεατρικές εξαρσεις με την αφηγηματική απλότητα που απαιτεί η αυταξία ενός τέτοιου ιστορικού λόγου, στη γνωστή θαυμάσια μετάφραση της Ολυμπίας Καράγιωργα.
Κάπως έτσι με τον ήχο του τσέλου, τη μυρωδιά της κανέλας και το θρόισμα του μαύρου υφάσματος ο Κραουνάκης αποδίδει τιμή στο “Κορίτσι με τις χτένες” το βράδυ που αναγκάστηκε να κάνει κομμάτια τη φωνή του και σε όλη τον τον χάρτη της γης του “Ντουέντε”. Πληθωρικός και παραδομένος συχνά στο συναίσθημα είναι φυσικά από τους λίγους που μπορούν να υπηρετήσουν (και) βιωματικά αυτό το κείμενο
Ναταλι Χατζηαντωνιου Εθνος
Ο Σταμάτης Κραουνάκης μαγεμένος, γητευτής κι ο ίδιος γοητευμένος, στο Τέχνης μπαίνει στη θέση του ποιητή και μας μεταφέρει σαν πρεσβευτής μεταφραστής του αισθήματος, τη διάλεξη αυτή και μας μαθαίνει το duende, και μιλώντας γι αυτό μας ξεναγεί στο σύμπαν, στην ποιητική χώρα του Λόρκα στην καρδιά της Ισπανίας. Από τη μια λοιπόν ως ομιλητής, ερμηνευτής διαμεσολαβητής του έργου του Λόρκα στο ελληνικό κοινό, ψάχνει και παρουσιάζει τον μεγάλο Ανδαλουσιάνο και την πηγή της δύναμής του, με τον ερωτισμό και την ανάσα του θανάτου πάντα παρούσα στο έργο και τη ζωή του. Μια εμπειρία ερωτική που συγγενεύει με τη θρησκευτική εμπειρία, καθώς εκφράζει τη λαχτάρα των ανθρώπων να υπερβούν τα όρια της ατομικής τους φθαρτότητας. Από την άλλη γράφει ως συνθέτης τη δική του μουσική μελοποιεί ποιήματα του Λόρκα, εμπνέεται από αυτόν και μεταφέρει και συναντάει με την δική του τέχνη και ιδιοσυγκρασία και προσωπικότητα τον ποιητή χαρίζοντάς μας υπέροχες μουσικές που ισορροπούν θαυμάσια ανάμεσα στο λυρισμό, την αισθαντικότητα και την ηρωική ορμή του Lorca. Σ αυτό το εγχείρημά του τον βοηθούν ως ερμηνευτές της μουσικής και των ποιημάτων, ως ερμηνευτές του αισθήματος του συνθέτη και του ποιητή ο Χρήστος Γεροντίδης και ο Κώστας Μπουγιώτης δοσμένοι, φλεγόμενοι, έμπλεοι duende, υπέροχοι, αντιστικτικοί, σαν ένα εκκρεμές που ισορροπεί ανάμεσα στο λυρικό και το ηρωικό στοιχείο, σε έναν τελετουργικό χορό τραγουδούν, προσφέρονται θυσία, αυτοπυρπολούνται, πάσχουν και σαν μεθυσμένοι άγγελοι πέφτουνε στα νερά του ποταμού Γουαδαλκιβίρ.
Αλεξης Κανατας
Ναι. Ήταν όλα αυτά μαζι… μα πάνω απ’ όλα ήταν το ‘’ DUENDE’’ που μας περιπλάνησε στον κόσμο του Λόρκα. Αυτό ήταν που είχε ‘’καταλάβει’’ κοινό και συντελεστές.
Μην δια νοηθείτε να μην παρακολουθήσετε αυτήν την τελετουργία-παράσταση.
Γιαννης Γαβριλης